Sevgilerde…

“Sevgileri yarınlara bıraktınız

Çekingen, tutuk, saygılı.

Bütün yakınlarınız

Sizi yanlış tanıdı…”

Sevgili Behçet Necatigil’in bu şiiri ile ilk olarak Ekim 1955’te Varlık Dergisinde tanıştık. Sade, yalın bir dili olan sevdiğimiz lakin bir türlü uygulamadığımız bir şiir. “Yılların telaşlarda bu kadar çabuk geçeceği aklımıza gelmezdi” oysa üzerinden neredeyse 70 koca sene geçmiş bu şiirin değerli dostlar.

Dünya giderek değişiyor, metalaşıyor ve hızla anlamını yitiriyor her şey. Sevgileri hala yarınlara bırakıyoruz sanki yarınlar varmış gibi. Ama artık çekingen değiliz. Tutuk olabiliriz belki, fakat saygılı hiç değil.

Kimse bizi tanımadı. İşin kötüsü biz de kimseyi tanımıyoruz, en yakınlarımızı bile. Çünkü değişen ve metalaşan bu dünyada duygusal olarak bocalıyoruz. Hızlı tüketiyoruz her şeyi. Bağlanamıyoruz ya da bağlanmak istemiyoruz belki de korkuyoruz.

Geniş zamanlar ummuyoruz. Love Bombing var şimdilerde. Çirkin olan uzun sürelerdeki sevgi. Artık Ghosting denen bir şey var. Hızlı tüketiyoruz sevgiyi ve sonunda kendimizi. Yolun sonu Gaslighting.

“Unuuuuutturamaaaaz” derken Müzeyyen Senar biz bir kadehi bitiriyorduk. Şimdilerde “Seni hiçbir şey” dedikten sonra sen kimdin deniyor. Çünkü Benching oldukça kuvvetli.

“Bir zamanlar aşk vardı.

Onun yerini et aldı”

diyordu ya Bertuğ Cemil Soran kalmadı da. Body ler çoğaldı şimdi ve “Eski dizelerde kaldı insani şeyler” ve hep taktik üzerine kurulu artık tüm ilişkiler.

“Aşk tek kişiliktir”, “Aşk iki kişiliktir” tartışmasına girmeden naçizane bendenize ait bir şiir ile noktalayacağım bu yazımı dostlar.

Şimdilerde bakmak moda.

Görebilene aşk’olsun…

Dostlukla & Dayanışmayla

17.02.2025 - Yenigün Gazetesi